Transport medyczny służy do przewozu osób chorych, rannych lub pacjentów do określonych miejsc leczenia. Z uwagi na funkcje transport ten może być podzielony na :
– transport wykonywany w ramach ratownictwa medycznego;
– transport sanitarny stanowiący przewóz osób albo materiałów biologicznych (np. krew, organy) i materiałów wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych, wymagających specjalnych warunków transportu.
Transport sanitarny jest zazwyczaj realizowany na zlecenie szpitali, poradni lekarskich, stacji dializ, czy też hospicjów w ramach umów zawieranych z podmiotami dysponującymi środkami transportu. Do umów tych, gdy zamawiające podmioty lecznicze są jednostkami sektora finansów publicznych, stosuje się przepisy prawa zamówień publicznych. Prywatne podmioty lecznicze wspomniane umowy zawierają na zasadach przyjętych przez siebie. W sytuacji zaś, gdy zamawiającym jest NFZ umowy zawiera się po przeprowadzeniu postępowania w trybie:

  • konkursu ofert albo
  • rokowań.

– przy czym podkreślić należy, że transport sanitarny co do zasady nie stanowi odrębnego przedmiotu umów zawieranych przez NFZ, jest bowiem zazwyczaj częścią umowy o świadczenie usług opieki zdrowotnej.
Środki transportu sanitarnego wykorzystywane w w/w zakresie, muszą spełniać cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane. Ambulanse wykorzystywane do tych celów są oznaczone litera „T”

Z kolei jeśli chodzi transport w ramach ratownictwa medycznego to służy on do zabezpieczenia działalności zespołów ratownictwa medycznego i podobnie jak wyżej odbywa się specjalistycznymi środkami transportu sanitarnego. Ich wyposażenie powinno być dużo bogatsze niż w przypadku typowego transportu sanitarnego. Ambulanse bowiem znajdujące się na stanie zespołów ratownictwa medycznego powinny posiadać leki i sprzęt do ratowania życia w tym butle i instalacje tlenowe, respiratory, defibrylatory, laryngoskopy itp. W zależności od poniższych grup ambulanse te są oznaczone jako „S” lub „P”.
Przepisy prawa wyodrębniają 2 grupy zespołów medycznych:

  • zespoły specjalistyczne, w skład których wchodzą co najmniej trzy osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym lekarz systemu oraz pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny ( „S”);
  • zespoły podstawowe, w skład których wchodzą co najmniej dwie osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny („P”).